Stanica harcerska im. Józefa Piłsudskiego w Olbrychtowie

W 1936 roku na wniosek działaczy Koła Przyjaciół Harcerstwa w Zamościu, na którego czele stanął generał Brunon Olbrycht, dowódca 3 Dywizji Piechoty Legionów w Zamościu, postanowiono zbudować stanicę harcerską nad Tanwią, w pobliżu historycznego miejsca, gdzie w 1901 roku Józef Piłsudski przekroczył granicę Kongresówki. Ziemię pod budowę stanicy na wzgórzu przy rezerwacie „Nad Tanwią” w Rebizantach jak również drewno  ofiarował Ordynat Maurycy Zamoyski. Stanicę budowali żołnierze WP z jednostek stacjonujących w Zamościu. Oprócz budynku stanicy, na rzece zbudowano tamę, tworząc niewielki zalew. Stanicę nazywano „Olbrychtówką”. Oficjalne otwarcie odbyło się 5 czerwca 1938 roku. Zmieniono też nazwę wsi Rebizanty na Olbrychtowo i używano ją do wybuchu drugiej wojny światowej. Ostatni piętnastodniowy obóz harcerski odbył się tu w lipcu 1939 roku. Budynek stanicy spłonął we wrześniu 1939 roku, podpalony przez niemieckich żołnierzy.